22 Eylül 2011

Geceye Kanmaca





Uzun zaman olmuştu koltuğun bir köşesinde oturup da düşünmeyeli... Stella Starlight Trio çalıyor: Tanted Love! Kısık, sarı bir ışık vuruyor sol yanımdan yüzüme doğru. Güzel gözüküyor muyum acaba? Kim bilir... belki!

Kendimle "yalnız kalmanın huzuruna teslim" oyunu oynuyorum. Ama oyuna dahil olmak gibi bir niyeti olmayan aklımın kaba saba konuşmasına engel olmak isteğim şiddete meyl eden bir hal almaya başladığından beridir, kendimden korkuyorum. İnsan kendinden korkar mı? Korkar... İnsan belki de aslında bir tek kendinden korkar. Yok yok! Cümleyi şöyle kuracağım: İnsan, gün gelir bir tek kendinden korkar. 

Geceye kanıp, kendimle kalmanın huzurunu çıkarabilecekken aklımın köşe kapmacasından yorgun düştüm. Uykuya mı sığınsam? İnsan, kendi kendine konuşurken uyuya kaldığında rüyasında kendi ile didişmeye devam eder. Evet! Ben bunu daha önce deneyimledim. Bir köpektim. Rüyamda yani... Kendi kuyruğunu yakalamaya çalışan bir köpek. Nasıl da salak görünüyordum kendime. Uyandığımda gördüğüme gülmek isterdim. Ama ben bildiğin ağlıyordum. Kuyruk diye ısırdığım yüreğimmiş. Kanıyordu. Oh olsun sana, dedim. Yüreğim elimdeydi. Kanıyordu ve ben en büyük kötülüğü kendime yapıp, tuzlu gözyaşlarımı üzerine serpiyordum. İlk o zaman kurmuştum o cümleyi; İnsan, gün gelir bir tek kendinden korkar. 

Beklemiyorum desem de... Gözümün, saatin tik taklarında salınmasının kendime yaptığım bir kötülük olduğunu biliyorum. O kapı belki de bu gece hiç çalmayacak ve ben yine rüyamda bir köpek olup kuyruğumu yakalamaya çalışacağım. Elimde tuzluk uykuya dalıyorum. Olur da gözyaşlarım kalmamışsa diye kendimi büyük bir acıya hazırlıyorum.

Ne demiştim yazının bir yerinde: İnsan, gün gelir bir tek kendinden korkar...
Yok yok! Cümleyi şöyle düzeltmeliyim; insan bir tek kendinden korkmalıdır. Kendinden ve kafasının içinde tuzlukla dolaşan hayal gücünden.



Edit: Kapı çaldı... Dudağımda bir kavun kokusu... Uykuya az kaldı. 




Görsel / deviantart

5 yorum:

  1. Gerçekten çok doğru insan bir tek kendinden korkmalıdır.
    Bu arada;seni yeniden bulmak güzel Evren'cim:))

    YanıtlaSil
  2. sevgili özlem, gitmeler ve gelmeler sadece denizlere özgü olacak değil ya ben de ara ara gidip geliyorum işte.
    seni de görmek güzel. sevgiler...

    YanıtlaSil
  3. insan aklı ya da inançları yaşadığı toplumdan etkileniyorsa?

    aslında söylediğine taamamen katılıyorum; kendimizden korkma konusunda fakat fikir olsun diye muhalefet oluyorum..:))

    bu arada şablon konusunda en son ben el atacağım bloguna, yorum yazma kısmına ulaşana kadar ömrümden ömür gitti..:)

    saygılar...

    YanıtlaSil
  4. şablon konusunu dün akşam tembellik edip bugüne bıraktım. bak gör, bugün bu işi halledeceğim sevgili cem...

    ayrıca; insan aklı ya da inançları yaşadığı toplumdan etkilenir tezi doğrudur. ama benim tezimle ilişkilendirilmeli midir? ;)

    YanıtlaSil
  5. ben o cümleyi okuduğumda neler neler geçti aklımdan sorma. öyle bir ilişkilendirdim ki..:))

    düşüncelerin oluşumu, toplumun katkısı, id i ,egosu, süper egosu.. nihayetinde ortaya çıkan düşünsel durumla kişinin kendini hapsetmesi v.s.

    ayrıca da alabildiğine saçmalayadabilirim. potansiyelim mevcut..:))

    şablon bugün daha iyi, en azından yorum yazmakta zorlanmadım..:)

    YanıtlaSil

An'a kazınandır senden bana kalan...
ANLAMLIDIR...

Teşekkür ederim sımsıcak yürekten bir tebessümle...